ظهور ازدواج های پرریسک در دنیای مجازی

بسیاری از مردان و زنان جوانی که در آستانه ازدواج هستند و متأسفانه این آشنایی در یکی از شبکه های اجتماعی رخ داده است فکر می کنند شریک رویاهای خود را پیدا کرده اند. اما از این موضوع غافل هستند که محیط مقابلشان که اقدامی هدفمند را آغاز کرده است با چنین خطراتی مواجه است که ممکن است نتیجه خوبی نداشته باشد و هزینه زیادی برای آنها داشته باشد.

جایی که اسمش به خودی خود آنقدر مجازی است که حتی در بیشتر مواقع مردم خود واقعی خود را آشکار نمی کنند. بنابراین ممکن است جوانان مکان مناسبی را برای انتخاب سرنوشت خود انتخاب نکرده باشند. البته کانال های آشنایی و ازدواج در برخی شبکه های اجتماعی آنقدر زیاد است که در اینجا زمان زیادی برای بحث وجود ندارد.

علیرغم اینکه ترویج ازدواج آسان و ایجاد بسترهای لازم برای تشکیل خانواده یکی از اولویت ها و سیاست های راهبردی در کشور ما محسوب می شود و قانون جمعیت جوانان تقریباً این موضوع را تبیین می کند (در این قانون صرف نظر از ایراداتی که در مواد وجود دارد) ضروری است بررسی تخصصی و آسیب شناسی اجتماعی نحوه ارتباط زن و مرد در فضای مجازی به عنوان یک اصل مهم در دستور کار قرار گیرد. این اقدام می تواند از هرگونه انحراف از اصول صحیح جلوگیری کرده و از آسیب به نسل جوان جلوگیری کند. اما در حال حاضر شاهد تغییر الگوی ازدواج در بین جوانان هستیم و باید بایدها و نبایدهای این فضا را بشناسیم. شاید در اخبار و رویدادها حوادث تلخی از این گونه ازدواج ها را بشنویم.

عروسی های مجازی خطرناک

شاید چند سالی است که الگوی دوستیابی با ازدواج جوانان تغییر کرده و به قول معروف جوشکاری عروسی توسط والدین نیز کاهش یافته است. حتی دلالان ازدواج نیز با پیشرفت تکنولوژی جدید و رسانه های جمعی روش خود را برای این امر تغییر داده اند. مشکلی که دکتر معصومه فنی مشاور و درمانگر درباره آن می گوید: «اگر ازدواج به خیر ختم شود بستگی به این دارد که دو نفر از یکدیگر چه اطلاعاتی بگیرند.

فضای مجازی نیز مانند دیگر بسترهای آشنایی فرصتی برای معرفی یکدیگر تلقی می شود و به هر حال نمی توان از چنین واقعیت هایی اجتناب کرد. وی با اشاره به ازدواج های پرخطر در این مکان ها افزود: به هر حال شروع و به رسمیت شناختن ازدواج به هیچ وجه نباید روی یک تریبون ادامه پیدا کند یعنی اگر افراد در این فضا همدیگر را به عنوان یک زوج پیدا کردند و ادامه دادند. در این فضا و موضوع را به سمت ازدواج کشاند بنابراین معمولاً افراد در این مکان با یکدیگر آشنا می شوند و چهره به چهره همدیگر را می شناسند.

چند بعدی مجازی!

ازدواج یکی از مهم ترین رویدادهای زندگی هر انسانی به شمار می رود در نتیجه کانون خانواده به عنوان مهم ترین و پایدارترین نهاد آموزشی در جامعه تثبیت می شود. حال فرض کنید چنین اتفاق مهمی در محیطی بدون اطلاع خانواده رخ می دهد و بسیاری از ارتباطات از واقعیت دور است و افراد زیادی خود را با شخصیتی متفاوت معرفی می کنند.

دکتر معصومه فنی هم با ما موافق است و می گوید: در دنیای مجازی افراد بخشی از خود را نشان می دهند و بخشی دیگر ناشناخته می ماند. شخصی که به این فضا علاقه پیدا می کند اغلب باعث می شود که قسمت قابل مشاهده شخص را ببیند و جذاب باشد و اگر قسمت قابل مشاهده درست باشد تمام شخصیت او نیست.

از طرفی ممکن است قسمت ظاهری همان قسمت کاذبی باشد که طرف برای جذب مخاطب خود ارائه می کند. البته او معتقد است زمانی که آشنایی اولیه در فضای مجازی انجام می شود باید ادامه آن را در فضای واقعی دنبال کرد تا به اهداف طرفین از لحاظ شخصیتی فرهنگی و… پی برد.

خودانگاره کاذب پس از شکست در فضای مجازی

انگیزه بسیاری از دختران و پسران در آشنایی قبل از ازدواج به خصوص در فضای مجازی مهاجرت فرار از موقعیت خانوادگی نیاز عاطفی و مسائلی از این دست است. تختی درگیر شدن افراد به دلیل نیازهای عاطفی را نیز یکی از خطرات روابط در این فضا می داند و می گوید: ممکن است فردی در این فضا شخصیت اصلی پشت این رابطه نباشد و شخصیت کاذب خود را نشان دهد. او پس از ورود به فضای واقعی به یک سری واقعیت ها پی می برد که می توان صدمات و آسیب های زیادی را به آنها وارد کرد.

مخصوصاً برای نوجوانانی که به بلوغ روانی لازم نرسیده اند.» این در حالی است که به گفته این روانشناس نوجوانان وقتی شکست را تجربه می کنند در فضای مجازی به دنبال رابطه جدیدی می گردند در حالی که هنوز شرایط روانی را دارند وارد شوید. اثرات آن ضربه و احتمال شکست دوباره منجر به احساس کاذب خود در آنها می شود.

با تمام این تفاسیر بهتر است در هر مکان و بستری با یک سری خطوط قرمز برای ارتباط در این مکان چارچوب و منطق مناسبی تعریف شود تا با اتفاقات کمتری مواجه شویم چه برسد به برخی این ارتباطات برای ازدواج و ازدواج باشد. چرخه زندگی برقرار می شود.