چرا قطعه «امام دل ها» شعاری نشد؟

اسماعیل امینی که سرودن ترانه قطعه موسیقی «امام دل ها» را برعهده داشته است، می گوید:این قبیل آثار که در مناسبت های خاصی متولد می شوند، ظرفیت زیادی برای شعاری شدن دارند و اگر تبدیل به یک اثر شعاری شوند، لاجرم یک بار مصرف هم می شوند یعنی بعد از چندبار پخش مناسبتی، از یادها می روند.

اسماعیل امینی (شاعر و ترانه سرا) قطعه ماندگار «امام دل ها» در سالروز ارتحال امام خمینی (ره) در گفت وگو با ساینس بلاگ درباره سرودن این قطعه با بیان این مطلب یادآور شد: زمانی که همراه با آقای برنجان که قرار بود آهنگسازی و تنظیم آن را برعهده داشته باشند، می خواستیم سرودن این قطعه را آغاز کنیم، پیشنهادم این بود که ابتدا یک ملودی خوش آیند ساخته شود تا براساس همان ملودی شعر بنویسیم.

او ادامه داد: نکته دیگری که از ابتدا مدنظر داشتیم این بود که در این قطعه سوگواری نداشته باشیم. می خواستیم به جای سوگواری یک گفت وگوی صمیمانه شکل بگیرد و بعد از سال ها، تبدیل به یک بزرگداشت برای حضرت امام (ره) شود. با مشورتی که از برخی دوستان گرفتیم، سرفصل هایی را برای قطعه انتخاب کردیم که براساس آن ملودی ساخته شد و براساس همان ملودی شعری نوشتم و تلاش کردم هیچ کلمه ای از آن مصنوعی نباشد. آقای عبدالحسینی هم به زیبایی این قطعه را خواندند.

این شاعر درباره حساسیت هایی که حین آماده سازی این قطعه وجود داشته هم گفت: مهمترین نکته این بود که هر سه نفر ما، با اعتقاد پای این کار آمدیم و از همان ابتدای روی مباحث محتوایی به توافق رسیدیم. در مسیر کار هم مشورت هایی با دوستان گرفتیم و طبیعتا در محتوای کار هیچ اختلاف نظری نداشتیم. درباره جزییاتی مانند تکرار برخی قسمت ها، نظرات متفاوتی داشتیم که طبیعتا نظر آهنگساز در اولویت بود.

او درباره دلیل ماندگاری قطعه «امام دل ها» توضیح داد: این قطعه به معنای واقعی کلمه یک بزرگداشت برآمده از دل بود. خطای بزرگی که در کارهای مناسبتی، هم در زمینه شعر و هم در زمینه موسیقی شاهد هستیم، این است که برخی تولیدکنندگان بیشتر ذایقه مدیران را مدنظر قرار می دهند و به ذایقه مخاطب و شنونده خود توجهی ندارند. 

اسماعیل امینی درباره بازنشر ویدیوهای مربوط به شعرخوانی خود در سایت های اشتراک ویدیو مانند آپارات و تاثیر آن بر اقبال بیشتر مردم به دنیای شعر و ادبیات هم گفت: انتقال طبیعی شعر از طریق کتاب است. هر چند شعرخوانی های ویدیویی و عرضه آن ها در بستر مجازی برای آغاز علاقه مندی مخاطبان ابزار مناسبی است اما دیده ام افرادی که در این حوزه متمرکز می شوند و ناگزیر بخشی از ظرافت های شعری را به نفع سرعت جذب مخاطب، قربانی می کنند.

او ادامه داد: این یک واقعیت است که امکانات جدید ارتباطی باعث شده اند، انحصار در فضای رسانه ای بشکند. امروز کسی که نمی تواند هنرش را در رسانه رسمی مانند تلویزیون عرضه کند، مانند همه نوازندگان، فرصت های جایگزینی برای ارایه هنر خود دارد. این پدیده واقعا حیرت انگیز است که نمایش ساز همچنان در تلویزیون رسمی ما ممنوع است و در این شرایط بسترهای مجازی این انحصار را از بین می برند.

این شاعر باسابقه در پایان گفت: شکستن انحصار تلویزیون توسط بسترهای مجازی و رسانه های جدید، یک نوید برای آینده است. در این شرایط رسانه رسمی هم ناگزیر می شود برای ایجاد جذابیت و جذب مخاطب، نگاه خود را تغییر دهد. 

پایان خبر ساینس بلاگ