62 سال سن و بیش از 180 بار اهدای خون/ «خونم در تمام وطن جاری است»

الهه جعفرزاده: «در اعمال خداپسندانه ای چون اهدای عضو یا اهدای خون، معمولاً جماعتی ساعی هستند و با هر گرایش و مذهبی، این قبیل کارها را یک عمل مقدس می دانند. اواخر دهه پنجاه شمسی، من یک جوان هییتی و بزرگ شده در پای منبرها و هییت ها بودم و می دیدم که بزرگترهایم در این مجامع خون اهدا می کنند. همین شد که من هم به آنها پیوستم و در زمینه اهدای خون با ایشان هم پیمان شدم. هرچند به مرور زمان، نفراتی از این جمع به دلیل کهولت سن کنار رفتند، در زمان هشت سال دفاع مقدس شهید شدند و یا سال ها بعد فوت کردند. از آن گروه فقط بنده مانده ام که به طور مستمر تا امروز، هر سه ماه یک بار، خون داده ام.»

روایت محمد امین جُنیدی جعفری، مرد بازنشسته را از چگونگی ورود به عرصه اهدای خون و استمرارش در این امر خواندید. او که بیش از 40 سال است خون خود را به هموطنانش هدیه می کند، اهدای خون را وظیفه ای شخصی می داند و در گفت وگو با ساینس بلاگ می گوید: «چطور یک فرد مسلمان صبح، ظهر و شب خودش را مقید می داند که نماز بخواند، من هم سر موعد که می شود، انگار برایم اذان گفته اند؛ هر سه ماه یک بار خودم را مقید می دانم که خون اهدا کنم. اهدای خون تقریباً ملکه ذهن و عملم شده است.»

متن کامل این گفت وگو را در ادامه بخوانید:

مهم ترین نکته در عمل اهدای خون برای شما چیست؟

این اصل که در مقوله اهدای خون هیچگونه «ریا» در کار نیست، برای من نکته جالب توجهی است. یعنی اینکه من گیرنده خون را نمی بینم که خدای ناکرده بخواهم به او فخر بفروشم و بگویم خون من است که به شما تزریق می شود و در بدنتان جاری است. من هربار که خون می دهم، به این موضوع واقفم که ممکن است چهار نفر توسط خون منِ اهداکننده، احیا شوند؛ اما هرگز نسبت به این موضوع تکبر نورزیده ام.

چند سال سن دارید؟

تا الآن که 62 سال از سنم می گذرد، به شکرانه الهی این رسالت را همچنان ادامه داده ام.

گروه خونی شما چیست؟

B+.

در طول این دوران، تجربه جالبی هم کسب کرده اید؟

بله. من از سال 1390 ایده تازه ای را در این زمینه اجرا کردم که شیرین ترین تجربه زندگی من است. بدین شرح که مرکز استان ها را به ترتیب حروف الفبا فهرست کردم و طی یک فرایند 9 ساله به تمام مراکز سفر کردم و در آن مناطق خون اهدا کردم. فکر می کنم تنها کسی باشم که اهدای خون در کل مراکز اهدای خون استان ها را در کارنامه دارم و از این کار هم بسیار خرسندم. خوشحالم که خونم در تمام وطن در جریان است و حیات بخش جان های بسیاری است. برایم مهم نیست که گیرنده خون من شیعه، سنی یا فامیل، غریبه و … باشد؛ همین که یک انسان فارغ از هر ملاکی با خون من احیا می شود، برایم ارزشمند است.

مبدا و مقصد این سفر کدام شهرها بودند؟

من سفرم را از اراک آغاز کردم و در شهر یزد، طی صد و شصت و یکمین اهدای خون، آن را به پایان رساندم.

منبع عکس: صفحه اینستاگرام آقای جنیدی

انگیزه شخصی شما از این اقدام چه بود؟ ضمن اینکه حتماً اطلاع دارید در صورت کمبود ذخایر خون در هر یک از نقاط کشور، این کسری از سوی مناطق دیگر جبران می شود و انتقال خون به مراکز مربوطه به سهولت انجام می گیرد.

بله، می دانم هر استانی که خون کم بیاورد، از استان های دیگر کمک می گیرند تا آن کمبود را جبران کنند، اما من قلباً می خواستم خودم به آن مراکز بروم و خونم را در تمام سرزمینم تقسیم کنم. این کار حس خوشایندی را به من القا می کرد. کما اینکه من پیش از هر اهدا، آزمایشات لازم را می دادم و هربار در سلامت کامل بودم. به نظرم همین مورد پاداش عمل من در دنیاست؛ که به مدد الهی هرگز مشکلی برایم پیش نیامد که مانع از اهدای خونم شود.

هماهنگی و هزینه رفت و آمد به نقاط مختلف کشور را خودتان تقبل می کردید یا از طرف سازمان پرداخت می شد؟

تمام هزینه ها را خودم پرداخت می کردم. خیلی از استان ها را خودم به تنهایی و در برخی سفرها، با تعدادی همراه می رفتم و از آنها هم می خواستم در این امر سهیم شوند. تمام هزینه رفت و برگشت همراهانم، به طرق مختلف زمینی و هوایی، نیز با شخص بنده بود و می گفتم «وقتی خونم را اهدا می کنم، مالم را هم اهدا می کنم، هیچ مشکلی ندارد».

اینکه افراد با میل شخصی در این سفر با شما همراه می شدند، بسیار ارزشمند است.

بله. تجربه مشابهی هم در این زمینه دارم که مربوط به اوایل سال 1396 است. هفتم فروردین ماه آن سال، طی هماهنگی با راهنمایی و رانندگی و هلال احمر از شهر پیشوا، واقع در 40 کیلومتری جنوب شرق تهران، یک گروه 17 نفره دوچرخه سوار به مدت 8 ساعت تا قم رکاب زدیم و در نهایت همگی در مرکز این استان خون اهدا کردیم. این هم یک اتفاق نو بود که علاوه بر ترویج اهدای خون، جنبه ورزشی هم داشت.

تا به امروز چند بار خون اهدا کرده اید؟

تا به حال 181 بار اهدای خون کرده ام.

منبع عکس: صفحه اینستاگرام آقای جنیدی

تا کی قصد دارید این کار را انجام دهید؟ محدودیتی در این زمینه وجود دارد؟

بله. هم محدودیت سنی دارد و هم محدودیت سلامتی. در راستای پروتکل های بهداشت و سلامت، هربار قبل از اهدا آزمایش هایی انجام می شود و در صورت وجود کوچکترین مشکلی، اهدای خون مجاز نخواهد بود. به لحاظ سنی هم محدودیت دارد؛ بازه سنی اهداکنندگان می بایست بین 18 سال تمام تا 65 سال باشد. من هم به شرط حیات این کار را تا جایی که ممکن باشد، ادامه خواهم داد. حتی اگر مقدور بود، بعد از 65 سالگی و تا زمانی که سلامتی و رمق در بدن دارم، خون اهدا خواهم کرد.

از نحوه برخورد پرسنل در مراکز اهدای خون استان ها بگویید؛ با توجه به اینکه در اقصی نقاط کشور این تجربه را داشته اید، آیا تا به حال با بدرفتاری یا کم و کاست هم مواجه بوده اید؟

طبق تجربه می توانم بگویم برخورد مسیولان در مراکز انتقال خون تمام کشور، نه تنها با من، بلکه با سایر مراجعان بسیار خوب و مقبول بوده است. اما من یک پیشنهاد برای مدیر کل محترم سازمان انتقال خون کشور دارم؛ با توجه به حجم بالای کار اعضا در مراکز مختلف انتقال خون، بد نیست به تعداد این پرسنل افزوده شود. اگر احیاناً یک فرد اهداکننده با برخورد نامناسبی از سوی پرسنل مواجه شده باشد، من بنا را بر این می گذارم که این اتفاق ناشی از خستگی و کثرت کار آن عزیزان در مرکز بوده، وگرنه بعید است دلیل دیگری داشته باشد. اگر تعداد کارکنان در این مراکز بیشتر باشد، طبیعتاً سختی کار بین اعضا تقسیم می شود.

در زمینه رسیدگی های درمانی قبل و بعد از اهدا چطور؟ چون ممکن است فرد اهداکننده پس از انجام کار دچار ضعف یا سایر عوارض جانبی شود؛ آیا رسیدگی های لازم در این خصوص به درستی صورت می پذیرد؟

اتفاقاً طی این سال ها و در برخی موارد پیش آمده که همراهان من بلافاصله بعد از اهدای خون در مرکز دچار ضعف جسمانی یا سرگیجه شده اند، که یک اتفاق طبیعی است، اما گروه پزشکی مستقر در مرکز خیلی کارشناسانه و کامل به آنها رسیدگی کرده و از هیچ اقدامی جهت بهبود شرایط دریغ نکرده اند.

«کارت اهدای عضو» به مثابه یک وصیت نامه/ ماجرای انتشار عکسی از یک سردخانه چطور به اهدای عضو لطمه زد؟/ این شهر رتبه نخست را در اهدای عضو دارد

47232