چگونه به تنگه واشی برویم؟ (راهنمای کامل دسترسی)

چگونه به تنگه واشی برویم؟ (راهنمای کامل دسترسی)

راه های دسترسی به تنگه واشی

برای دسترسی به تنگه واشی، یکی از مقصدهای پرطرفدار تابستانی اطراف تهران، باید خودتان را به استان تهران، شهر فیروزکوه برسانید. از تهران تا فیروزکوه، حدود ۱۷ کیلومتر قبل از شهر، تابلوی تنگه واشی شما را به جاده فرعی مخصوص این منطقه هدایت می کند. این مسیر شامل جاده آسفالته و کمی خاکی است که در نهایت به روستای جلیزجند و پارکینگ تنگه می رسد.

تنگه واشی، یه جورایی پاتوق خیلی از طبیعت دوستا و کساییه که دلشون می خواد یه آخر هفته خنک و هیجان انگیز رو تجربه کنن. فکرش رو بکنید، توی یه روز گرم تابستونی، از شرجی و شلوغی شهر فرار کنید و بزنید به دل یه رودخونه پرآب و خنک، اونم با کلی منظره بکر و قشنگ دور و برتون. این تجربه ناب، دقیقا همون چیزیه که تنگه واشی بهتون هدیه می ده.

ولی خب، قبل از اینکه پاتون رو تو آب خنک رودخونه بذارید و حسابی کیف کنید، باید بدونید چجوری به این بهشت پنهون برسید. نگران نباشید، توی این راهنما، از لحظه ای که از تهران راه می افتید تا وقتی که پاتون به آبشارهای پرخروش واشی می رسه، قدم به قدم همراهتونیم. همه جزئیات رو براتون روشن می کنیم تا سفرتون بی دردسر و پر از خاطره های خوب باشه.

تنگه واشی کجاست؟ یه سفر کوتاه به جغرافیای فیروزکوه

قبل از اینکه بار و بندیل سفر رو ببندیم و بزنیم به جاده، بهتره یه نگاهی به موقعیت دقیق تنگه واشی بندازیم. این گنجینه طبیعی و تاریخی، تو فاصله حدوداً ۱۷ کیلومتری شمال غربی شهر فیروزکوه، توی استان تهران جا خوش کرده. حالا فیروزکوه کجاست؟ همونطور که می دونید، یکی از شهرهای شرق استان تهرانه که از قدیم الایام به خاطر آب و هوای ییلاقی و طبیعت بکرش، تو دل مردم جا باز کرده.

تنگه واشی در واقع نزدیک روستای سرسبز و خوش آب و هوای جلیزجند قرار داره. این روستا رو میشه دروازه ورود به تنگه دونست، جایی که ماجراجویی از اونجا شروع میشه. جدای از زیبایی های طبیعی، این منطقه یه جاذبه تاریخی مهم هم تو دل خودش داره؛ کتیبه قاجاری که نزدیک به ۲۰۰ سال قدمت داره و یه داستان شیرین از دوران فتحعلی شاه قاجار رو برامون روایت می کنه. پس یه جورایی هم طبیعت گردی داریم، هم یه سفر کوتاه به دل تاریخ!

چطور به تنگه واشی برسیم؟ مسیرهای دسترسی گام به گام

خب، رسیدیم به بخش هیجان انگیز ماجرا! حالا که می دونیم تنگه واشی کجاست، وقتشه که ببینیم از کدوم راه باید بریم تا زودتر و راحت تر به این طبیعت بی نظیر برسیم. راستش رو بخواهید، چند تا گزینه پیش روتون هست، ولی خب هر کدوم مزایا و معایب خودشون رو دارن.

با ماشین شخصی: راحت ترین و محبوب ترین راه

بیشتر آدم ها ترجیح میدن با ماشین شخصی خودشون به تنگه واشی برن. دلیلش هم مشخصه؛ هم راحت تره، هم میتونید هر وقت دلتون خواست تو مسیر توقف کنید و از منظره ها لذت ببرید. از تهران تا تنگه واشی، بسته به ترافیک، حدود ۲.۵ تا ۳.۵ ساعت راهه.

مسیر از تهران تا تنگه واشی: بزرگراه تا روستای جلیزجند

  1. شروع از تهران: مسیرتون رو از بزرگراه شهید بابایی یا همت شرق شروع کنید و وارد جاده فیروزکوه بشید. این جاده، اتوبان تهران-پردیس رو شامل میشه.
  2. گذر از شهرها: بعد از اینکه از شهرهای رودهن و بومهن عبور کردید، دیگه کم کم بوی فیروزکوه به مشامتون می خوره.
  3. نقطه انحراف: حدوداً ۱۷ کیلومتر مونده به فیروزکوه، باید حواستون به سمت چپ جاده باشه. یه تابلو بزرگ با نوشته تنگه واشی رو می بینید. اینجا باید از جاده اصلی خارج بشید و وارد یه جاده فرعی بشید.
  4. جاده فرعی واشی: این جاده فرعی حدود ۹ کیلومتر طول داره و آسفالت شده ست. بعد از این ۹ کیلومتر، به روستای سرسبز جلیزجند می رسید.
  5. از روستای جلیزجند تا پارکینگ: بعد از جلیزجند، حدود ۴ کیلومتر دیگه راه دارید تا به پارکینگ اصلی تنگه برسید. این قسمت از مسیر، اولش آسفالته ولی بعدش کمی خاکی میشه. نگران نباشید، با هر ماشینی میشه این مسیر رو رفت، فقط کمی احتیاط لازمه.

نکات ویژه برای رانندگان

  • ترافیک: اگه قصد دارید پنجشنبه یا جمعه های تابستون برید، حتماً صبح زود راه بیفتید. ترافیک جاده فیروزکوه، مخصوصاً تو ایام اوج، میتونه حسابی وقتتون رو بگیره.
  • پمپ بنزین و استراحتگاه: تو طول مسیر تهران تا فیروزکوه، پمپ بنزین و استراحتگاه های زیادی وجود داره. نگران بنزین و یا توقف برای استراحت نباشید.

مسیر از شهرهای دیگر

اگه از شهرهای دیگه مثل سمنان یا از شمال کشور قصد سفر به تنگه واشی رو دارید، باید خودتون رو به جاده فیروزکوه برسونید و بعدش همون مسیر رو دنبال کنید. بهترین کار اینه که از اپلیکیشن های مسیریاب مثل ویز یا نشان استفاده کنید. اونا با دقت تمام، بهترین راه رو بهتون نشون میدن.

با وسایل حمل و نقل عمومی: برای اونایی که ماشین ندارن

خب، اگه ماشین شخصی ندارید یا دوست دارید تجربه یه سفر متفاوت رو داشته باشید، میتونید از وسایل حمل و نقل عمومی هم استفاده کنید. البته باید بگم که این گزینه کمی محدودتره و شاید به راحتی ماشین شخصی نباشه.

  • اتوبوس: میتونید از ترمینال های تهران (مثلاً شرق) یه اتوبوس تا شهر فیروزکوه بگیرید. وقتی به فیروزکوه رسیدید، باید با تاکسی های محلی یا ون هایی که تو روستا کار می کنن، مسیرتون رو تا روستای جلیزجند و بعدش تا پارکینگ تنگه ادامه بدید.
  • قطار: اگه به قطار علاقه دارید، میتونید تا ایستگاه فیروزکوه برید. اما بعد از رسیدن به فیروزکوه، باز هم باید به فکر یه وسیله نقلیه محلی (تاکسی یا ون) باشید که شما رو تا تنگه برسونه. هماهنگی برای پیدا کردن وسیله نقلیه محلی شاید کمی زمان بر باشه.

سفر با وسایل حمل و نقل عمومی به تنگه واشی، هرچند ممکنه کمی چالش برانگیز باشه، اما تجربه ای متفاوت و به یاد موندنیه. فقط باید از قبل برنامه ریزی کنید و از زمان بندی ها مطمئن بشید.

تورهای گردشگری: بی دغدغه سفر کنید!

برای اونایی که دوست دارن بدون هیچ دغدغه ای سفر کنن و تمام برنامه ریزی ها رو بسپرن به یه نفر دیگه، تورهای گردشگری گزینه عالی هستن. خیلی از آژانس های مسافرتی، تورهای یک روزه به تنگه واشی رو برگزار می کنن.

  • مزایا: دیگه لازم نیست نگران مسیر، پارکینگ، پیدا کردن راه یا حتی غذای بین راه باشید. یه راهنمای تور با تجربه همراهتون هست و همه چیز از قبل هماهنگ شده. خیلی راحت سوار میشید و لذت می برید.
  • معایب: معمولاً محدودیت زمانی دارن و شاید نتونید به هر جایی که دوست دارید سر بزنید یا هر چقدر که دلتون می خواد بمونید. همچنین هزینه شون نسبت به سفر شخصی معمولاً بالاتره.

از پارکینگ تا دل تنگه: آماده سازی نهایی برای ماجراجویی

بالاخره بعد از کلی رانندگی و طی کردن مسیرهای پرپیچ وخم، رسیدیم به مقصد! آخرین بخش جاده، همون مسیر ۴ کیلومتری از روستای جلیزجند تا پارکینگ، شما رو به دروازه اصلی تنگه واشی می رسونه. اینجا دیگه خبری از جاده و ماشین نیست و ماجراجویی پیاده روی شما شروع میشه.

پارکینگ و هزینه ورودی

توی انتهای مسیر، یه فضای مشخص برای پارک خودروها در نظر گرفته شده. البته اینجا پارکینگ عمومی روستاست و ممکنه تو روزهای شلوغ کمی چالش برای پیدا کردن جای پارک داشته باشید. برای ورود به منطقه تنگه واشی و استفاده از پارکینگ، معمولاً هزینه ای دریافت میشه. حتماً یادتون باشه که همراهتون پول نقد داشته باشید، چون ممکنه اونجا کارتخوان نباشه و به مشکل بخورید.

کفش مناسب آب نوردی: یه باید واقعی!

حالا که ماشین رو پارک کردید، اولین چیزی که نیاز دارید یه جفت کفش مناسب آب نوردیه. کفش های معمولی، دمپایی ابری یا کتونی های شما تو رودخونه نابود میشن و لیز خوردن باهاشون خیلی راحته. نگران نباشید! درست همون اول مسیر، کنار پارکینگ، دستفروش های محلی زیادی رو می بینید که کفش های پلاستیکی مخصوص آب نوردی (معمولاً دمپایی بنددار یا صندل های پلاستیکی) می فروشن. قیمتشون هم مناسبه و واقعاً برای این مسیر بهترین گزینه هستن. پس حتماً یه جفت از اونا تهیه کنید و کفش های اصلیتون رو تو ماشین بذارید.

نکات مربوط به وسایل شخصی

وقتی وارد تنگه میشید، دیگه از ماشین خبری نیست. پس هر چیزی که لازمتونه رو تو کوله پشتیتون بریزید. حتماً برای گوشی موبایل، دوربین، مدارک شناسایی و هر چیز دیگه ای که نباید خیس بشه، یه

کیسه ضد آب یا محافظ مخصوص همراهتون داشته باشید. تجربه نشون داده تو اینجور جاها، گوشی ها از دست میفتن و به راحتی خیس میشن!

با این آماده سازی های نهایی، دیگه آماده اید تا دل به طبیعت بزنید و مسیر هیجان انگیز تنگه رو شروع کنید. از اینجا به بعد، همه چیز پیاده روی تو آب و لذت بردن از خنکای رودخونه ست!

فاصله تهران تا تنگه واشی در یک نگاه: یه خلاصه جمع و جور

برای اینکه بهتر بتونید زمان بندی سفرتون رو تنظیم کنید و یه دید کلی از مسافت داشته باشید، این جدول رو براتون آماده کردم. این اعداد تقریبی هستن و بسته به ترافیک و سرعت رانندگی شما میتونن کمی متفاوت باشن، اما یه نمای کلی خوب بهتون میدن.

نقطه شروع / مقصد فاصله تقریبی زمان تقریبی
تهران تا فیروزکوه (تابلو واشی) ۱۵۰ کیلومتر ۲ ساعت
فیروزکوه (تابلو واشی) تا روستای جلیزجند ۹ کیلومتر ۲۰ دقیقه
روستای جلیزجند تا پارکینگ تنگه ۴ کیلومتر ۱۰ دقیقه
جمع کل از تهران تا پارکینگ حدود ۱۷۱ کیلومتر ۲.۵ تا ۳.۵ ساعت

همونطور که می بینید، برای یه سفر یک روزه از تهران، تنگه واشی کاملاً دسترس پذیره. فقط باید برنامه ریزی کنید که صبح زود راه بیفتید تا هم از ترافیک دوری کنید و هم وقت کافی برای لذت بردن از طبیعت داشته باشید.

بهترین زمان سفر به تنگه واشی: کی بریم که بیشتر خوش بگذره؟

انتخاب زمان مناسب برای سفر به تنگه واشی، تو کیفیت تجربه تون خیلی تأثیر داره. خب، بیاید ببینیم بهترین موقع برای رفتن به این منطقه کی هست و هر فصل چه ویژگی هایی داره.

تابستان: فصل طلایی آب نوردی (مخصوصاً مرداد ماه)

اگه دلتون می خواد یه آب تنی حسابی تو آب خنک رودخونه داشته باشید و از گرمای تابستون فرار کنید، بی شک تابستون و مخصوصاً مرداد ماه بهترین انتخابه. تو این فصل، دمای هوا عالیه و آب رودخونه، هرچند سرد، ولی حسابی می چسبه و شما رو سرحال میاره. عمق آب هم معمولاً کمتره و پیاده روی راحت تره. البته یادتون نره که تو تابستون، تنگه واشی خیلی شلوغ میشه، مخصوصاً پنجشنبه و جمعه ها.

بهار و پاییز: برای ماجراجوهای واقعی

سفر تو فصل بهار و پاییز هم ممکنه، ولی باید خودتون رو برای یه تجربه متفاوت آماده کنید. تو این فصول، عمق آب رودخونه بیشتر میشه و آب هم سردتره. اگه اهل ماجراجویی هستید و با سرمای آب مشکلی ندارید، بهار و پاییز هم زیبایی های خاص خودشون رو دارن. مثلاً تو بهار، دشت ساواشی حسابی سرسبز و قشنگ میشه. فقط حتماً باید تجهیزات مناسب تری مثل لباس گرم تر و حتی لباس نئوپرن (اگه خیلی سرد باشه) همراه داشته باشید.

زمستان: برای کوهنوردان و حرفه ای ها

صادقانه بگم، سفر به تنگه واشی تو زمستون اصلاً توصیه نمیشه! آب رودخونه به شدت سرد و یخی میشه و ممکنه حتی مسیرها لیز و خطرناک باشن. مگر اینکه کوهنورد حرفه ای باشید و با تجهیزات کامل و آشنایی با منطقه، قصد یه ماجراجویی خاص رو داشته باشید. قندیل های یخی که تو زمستون روی صخره ها تشکیل میشن، خیلی زیبا هستن، اما خطرات این فصل رو دست کم نگیرید.

تاثیر روزهای هفته

همونطور که گفتم، تو تابستون و مخصوصاً آخر هفته ها، تنگه واشی حسابی شلوغ میشه و ممکنه برای پیدا کردن جای پارک یا حتی راه رفتن تو تنگه با جمعیت زیادی روبرو بشید. اگه دوست دارید تو آرامش بیشتری از طبیعت لذت ببرید و تجربه خلوت تری داشته باشید، روزهای وسط هفته رو برای سفرتون انتخاب کنید.

لوازم ضروری برای یه سفر باحال به تنگه واشی

برای اینکه سفرتون به تنگه واشی حسابی خوش بگذره و هیچ چیزی کم و کسر نداشته باشید، لازمه یه سری وسایل ضروری رو با خودتون ببرید. باور کنید، داشتن این چیزا میتونه فرق بین یه سفر عالی و یه سفر پر از دردسر باشه! پس لیست زیر رو یه چک کنید و با خیال راحت راهی بشید:

  1. کفش مناسب آب نوردی یا صندل: این مهم ترین وسیله ست! همونطور که قبل تر گفتم، از همون اول مسیر میتونید از دستفروش های محلی تهیه کنید. یه کفش پلاستیکی بنددار که پاتون توش سر نخوره و از سنگ ها محافظت کنه، بهترین گزینه است.
  2. لباس اضافه: بعد از کلی آب نوردی، حتماً لباساتون خیس میشه. پس یه دست لباس خشک و تمیز (شامل لباس زیر) رو تو یه کیسه ضد آب بذارید و تو کوله تون داشته باشید. اینجوری بعد از تنگه، میتونید لباساتون رو عوض کنید و سرما نخورید.
  3. کوله پشتی سبک و ضد آب (یا روکش ضد آب): از اونجایی که قراره تو آب راه برید، کوله تون باید ضد آب باشه یا حداقل یه کاور ضد آب داشته باشه تا وسایل داخلش خیس نشن. یه کوله سبک هم باعث میشه تو مسیر خسته نشید.
  4. کیسه ضد آب برای گوشی و مدارک: این مورد رو جدی بگیرید! گوشی، کیف پول، کارت بانکی، کلید ماشین و هر چیز دیگه ای که نباید خیس بشه رو حتماً تو یه کیسه یا کاور ضد آب محکم بذارید.
  5. آب آشامیدنی و خوراکی های سبک و انرژی زا: تو مسیر تنگه فروشگاه و بوفه نیست. پس حتماً آب کافی و خوراکی های سبک مثل میوه خشک، بیسکویت، خرما یا ساندویچ های کوچیک همراهتون داشته باشید تا تو مسیر ضعف نکنید.
  6. کلاه آفتابی، عینک آفتابی، کرم ضد آفتاب: حتی تو دل تنگه هم ممکنه آفتاب اذیت تون کنه، مخصوصاً تو دشت ساواشی. محافظت از پوست و چشماتون رو فراموش نکنید.
  7. عصای کوهنوردی: اگه دارید، حتماً با خودتون بیارید. عصا بهتون کمک می کنه تا تو مسیر رودخونه، مخصوصاً روی سنگ های لیز، تعادل بهتری داشته باشید و کمتر خسته بشید. اگه عصا ندارید، یه چوب محکم هم میتونه کارتون رو راه بندازه.
  8. فلاسک چای یا قهوه (اختیاری): اگه اهل چای یا قهوه گرم هستید، یه فلاسک کوچیک میتونه تو روزهای خنک تر، حسابی بچسبه و انرژی تون رو برگردونه.
  9. کیسه زباله: یه طبیعت گرد واقعی، هیچ اثری از خودش تو طبیعت به جا نمیذاره. کیسه زباله همراه داشته باشید و همه آشغال هاتون رو با خودتون برگردونید.

با داشتن این وسایل، می تونید با خیال راحت دل به جاده بزنید و از سفرتون به تنگه واشی نهایت لذت رو ببرید.

نکات مهم و توصیه های ایمنی: برای یه سفر بی خطر و مسئولانه

سفر به دل طبیعت همیشه پر از جذابیت و هیجانه، ولی خب یه سری نکات ایمنی و مسئولیت ها هم داره که اگه رعایتشون نکنیم، ممکنه هم به خودمون و هم به طبیعت آسیب بزنیم. این نکات رو جدی بگیرید تا سفرتون به تنگه واشی، خاطره ای شیرین و بدون دردسر باشه:

  1. مراقبت از کودکان و افراد سالمند: مسیر رودخونه پر از سنگ های لیز و جریان آبه. اگه با بچه کوچیک یا افراد سالمند سفر می کنید، حتماً دستشون رو بگیرید و مواظب باشید که زمین نخورن.
  2. قدم برداشتن با احتیاط: کف رودخونه پر از سنگ های ریز و درشته که ممکنه لیز باشن. همیشه با احتیاط قدم بردارید و قبل از اینکه تمام وزنتون رو روی یه سنگ بندازید، از محکم بودنش مطمئن بشید.
  3. حفظ نظافت محیط: این از مهم ترین نکات طبیعت گردیه. هیچ زباله ای رو تو طبیعت رها نکنید، حتی ته سیگار یا پوست میوه! همه آشغال هاتون رو تو کیسه زباله بریزید و با خودتون برگردونید.
  4. اطلاع از وضعیت آب و هوا: قبل از حرکت، حتماً وضعیت آب و هوای فیروزکوه رو چک کنید. بارندگی شدید میتونه باعث بالا اومدن ناگهانی سطح آب رودخونه و خطرناک شدن مسیر بشه.
  5. سفر گروهی: تا جای ممکن، تنها سفر نکنید. سفر گروهی نه تنها لذت بخش تره، بلکه تو مواقع اضطراری، وجود همراهان میتونه خیلی کمک کننده باشه.
  6. آتش روشن نکنید: تو دشت ساواشی یا هر جای دیگه، از روشن کردن آتش خودداری کنید، مگر اینکه جای مخصوصی برای این کار در نظر گرفته شده باشه و از خاموش شدن کامل اون اطمینان داشته باشید.
  7. به حریم خصوصی حیوانات احترام بذارید: اگه حیوانی رو تو طبیعت دیدید، از نزدیک شدن زیاد بهش خودداری کنید و به آرامش اون احترام بذارید.

با رعایت این نکات ساده، هم خودتون یه سفر امن و لذت بخش خواهید داشت و هم به حفظ زیبایی های طبیعی تنگه واشی برای نسل های بعدی کمک می کنید.

زیبایی های تنگه واشی فراتر از یک رودخانه: کتیبه و دشت ساواشی

شاید فکر کنید تنگه واشی فقط یه رودخونه ست که باید توش راه برید، ولی سخت در اشتباهید! این منطقه، گنجینه ای از زیبایی های طبیعی و تاریخی رو تو دل خودش جا داده که هر قدم از مسیر رو هیجان انگیزتر می کنه. بیاید نگاهی به این جاذبه های فوق العاده بندازیم:

کتیبه قاجاری: یادگاری از دوران فتحعلی شاه

یکی از اولین و هیجان انگیزترین چیزهایی که تو مسیرتون بعد از حدود ۱۵۰ متر پیاده روی تو تنگه اول بهش برمی خورید، یه کتیبه تاریخی عظیمه که روی یکی از صخره ها حکاکی شده. این کتیبه یادگار دوران فتحعلی شاه قاجاره و قدمتی حدود ۱۸۵ سال داره! ابعادش حدود ۶ در ۷ متره و به خاطر اینکه تو ارتفاع قرار گرفته و از گزند آب و آفتاب در امان مونده، هنوز هم بعد از این همه سال، سالم و با شکوه باقی مونده.

چیزی که این کتیبه رو خاص می کنه، تصویر حکاکی شده فتحعلی شاه به همراه پسرانش (عباس میرزا، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا) و همراهانشون هست که تو دشت ساواشی مشغول شکار آهو هستن. داستان میگه که این اثر ارزشمند، نتیجه سه سال کار سخت معماران، نقاشان و حجاران زبردست قاجاری بوده. تماشای این کتیبه شما رو به دل تاریخ میبره و حس و حال عجیبی بهتون میده.

دشت ساواشی: یه نفس تازه وسط راه

بعد از اینکه تنگه واشی (تنگه اول) رو رد کردید و از کتیبه تاریخی هم دیدن کردید، به یه دشت وسیع و سرسبز به طول حدود ۲ کیلومتر می رسید که بهش میگن دشت ساواشی. اینجا یه جورایی حکم استراحتگاه رو داره. بعد از کلی راه رفتن تو آب، میتونید اینجا رو زمین بشینید، نفس تازه کنید، خوراکی بخورید و از طبیعت بکر و هوای آزاد لذت ببرید.

توی دشت ساواشی دیگه خبری از آب نوردی نیست و میتونید راحت روی زمین های سبز قدم بزنید. این دشت، حد فاصل بین تنگه واشی و تنگه سا (تنگه دوم) هست و معمولاً عشایر و محلی ها رو هم میشه اینجا دید. اگه خوش شانس باشید، شاید بتونید ازشون سوغاتی های محلی مثل دوغ یا گیاهان دارویی هم بخرید. دشت ساواشی یه فرصت عالی برای عکاسی و ثبت لحظات قشنگتون تو دل طبیعته.

تنگه سا: ادامه ماجراجویی آب نوردی

بعد از استراحت تو دشت ساواشی، نوبت میرسه به تنگه دوم، یعنی تنگه سا. این تنگه نسبت به تنگه واشی، طولانی تر (حدود ۸۰۰ متر) و کمی عریض تره. عمق آب تو تنگه سا معمولاً کمتر از تنگه واشیه و به همین خاطر، راه رفتن توش شاید کمی راحت تر به نظر بیاد، هرچند مسیر طولانی تری داره. دیواره های بلند این تنگه هم مثل تنگه اول، سایه میندازن و هوا رو خنک نگه می دارن. حس راه رفتن بین این صخره های عظیم، واقعاً بی نظیره.

آبشار ساواشی: پایان باشکوه مسیر

و بالاخره، بعد از گذر از تنگه سا، میرسید به مقصد نهایی و یکی از زیباترین بخش های سفرتون: آبشار ساواشی! یه آبشار ۱۵ متری با شکوه که آبش با قدرت تمام تو یه حوضچه نسبتاً عمیق (حدود یک متر) می ریزه. صدای آبشار، خنکای بی نظیر و منظره دل فریبش، تمام خستگی راه رو از تنتون در میاره. اینجا بهترین جا برای آب تنی و عکس گرفتنه. اگه جراتش رو دارید، میتونید برید زیر آبشار و حسابی کیف کنید. برای اونایی که دوست ندارن تو رودخونه پیاده روی کنن، از ابتدای مسیر تا آبشار، امکان کرایه اسب یا قاطر هم وجود داره که یه تجربه هیجان انگیز دیگه رو به سفرتون اضافه می کنه.

به یاد داشته باشید، همه این زیبایی ها رو باید با احترام و مسئولیت پذیری حفظ کنیم تا برای همیشه پابرجا بمونن.

شب مانی و اقامت در نزدیکی تنگه واشی: اگه دلت نمی خواد برگردی!

تنگه واشی معمولاً یه سفر یک روزه محسوب میشه و خیلی ها ترجیح میدن شب برگردن تهران. ولی اگه دلتون نمیاد به این زودی برگردید یا دوست دارید چند روزی رو تو این منطقه خوش آب و هوا بمونید، جای هیچ نگرانی نیست! اطراف تنگه واشی و تو شهر فیروزکوه، گزینه های خوبی برای اقامت وجود داره.

اقامتگاه های بومگردی و محلی

اگه دنبال یه تجربه خاص و موندن تو دل فرهنگ بومی هستید، اقامتگاه های بومگردی فیروزکوه گزینه عالی هستن. این اقامتگاه ها معمولاً تو محیط های روستایی و با حال و هوای سنتی ساخته شدن و میتونید یه شب آروم و دلنشین رو توشون سپری کنید. بعضی از این اقامتگاه ها که تو منطقه فعال هستن، شامل:

  • اقامتگاه بومگردی حاج محمد: معمولاً تو فاصله کمی از تنگه قرار داره و امکانات خوبی رو ارائه میده.
  • اقامتگاه بومگردی متا: این اقامتگاه تو روستای امیریه قرار داره که نسبتاً نزدیک به منطقه واشی هست.
  • مجتمع اقامتی عشایری آرش کمانگیر: اگه دوست دارید تجربه متفاوتی از اقامت رو داشته باشید، این مجموعه تو مرکز شهر فیروزکوه میتونه گزینه خوبی باشه.

میتونید قبل از سفر، با جستجو تو سایت های رزرو اقامتگاه یا تماس مستقیم با این مجموعه ها، از جزئیات، قیمت ها و امکاناتشون باخبر بشید و اقامتگاه مناسب خودتون رو رزرو کنید.

کمپینگ و شب مانی تو طبیعت: برای ماجراجوهای دلیر

اگه اهل چادر زدن و شب مانی تو دل طبیعت هستید و تجهیزات کامل کمپینگ رو دارید، میتونید تو بخش هایی از اطراف روستای جلیزجند یا حتی تو دشت ساواشی (البته با رعایت نکات ایمنی و اصول حفاظت از محیط زیست) چادر بزنید و یه شب فراموش نشدنی رو زیر آسمون پر ستاره بگذرونید. البته یادتون باشه که تو خود تنگه (بعد از پارکینگ) امکان شب مانی و چادر زدن وجود نداره.

برای کمپینگ، حتماً تمام وسایل ضروری مثل چادر، کیسه خواب، زیرانداز، چراغ قوه یا هدلایت، مواد غذایی، آب کافی، لباس گرم اضافه (چون شب ها هوا حسابی سرد میشه) و کیسه زباله رو همراه داشته باشید. همچنین قبل از روشن کردن هر نوع آتشی، از مجاز بودن اون منطقه برای این کار مطمئن بشید و بعد از اتمام کار، حتماً از خاموش شدن کامل آتش اطمینان حاصل کنید.

انتخاب با شماست؛ یه اقامت راحت تو اقامتگاه های محلی یا یه شب پر ستاره و ماجراجویانه تو دل طبیعت!

کلام آخر: یه سفر خاطره انگیز در انتظار شماست!

خب، رسیدیم به آخر خط این راهنمای جامع! حالا دیگه می دونید که چجوری باید خودتون رو به تنگه واشی برسونید، تو مسیر انتظار چه چیزهایی رو داشته باشید و چه وسایلی برای یه سفر بی نقص لازم دارید. تنگه واشی واقعاً یه فرصت بی نظیره برای اینکه از شلوغی و هیاهوی شهر دور بشید و چند ساعتی رو تو دل طبیعت بکر و خنک فیروزکوه، به آرامش برسید.

چه با خانواده برید و آب بازی و هیجان رو تجربه کنید، چه با دوستانتون یه ماجراجویی تمام عیار داشته باشید، تنگه واشی همیشه لبخند رو به لباتون میاره و خاطره های قشنگی براتون می سازه. یادگاری های تاریخی، دشت های سرسبز و آبشارهای پرخروش، همه و همه دست به دست هم میدن تا این سفر از ذهنتون پاک نشه.

فقط یه چیز رو هیچ وقت یادتون نره: ما میزبان طبیعت هستیم، نه مالک اون. پس لطفاً نهایت دقت رو تو حفظ پاکیزگی و سلامت محیط زیست داشته باشید و هیچ اثری از خودتون تو این بهشت زیبا به جا نذارید. اگه قبلاً تجربه سفر به تنگه واشی رو داشتید، خوشحال میشیم داستان ها و نکته های بامزه تون رو تو بخش نظرات با ما و بقیه دوستان به اشتراک بذارید. و اگه تا حالا نرفتید، همین الان برنامه ریزی کنید، وسایلتون رو آماده کنید و بزنید به دل جاده!

مطمئن باشید، تنگه واشی منتظر شماست تا یه روز پر از خنده، خنکی و ماجراجویی رو بهتون هدیه بده. پس فرصت رو از دست ندید!

محتوای پاراگراف مربوط به این بخش.

آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "چگونه به تنگه واشی برویم؟ (راهنمای کامل دسترسی)" هستید؟ با کلیک بر روی گردشگری و اقامتی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "چگونه به تنگه واشی برویم؟ (راهنمای کامل دسترسی)"، کلیک کنید.

نوشته های مشابه