چرا استخوان های نوزادان کمتر از بزرگسالان است؟

حقایق علمی ۶۷؛

به گزارش خبرگزاری ساینس بلاگ هنگامی که نوزادان متولد می شوند استخوان هایشان به طور کامل رشد نکرده است. در حقیقت بسیاری از استخوان های آنها غضروفی است که بافتی نرم و انعطاف پذیر دارد. این موضوع را نباید منفی تلقی کرد زیرا به نوزادان کمک می کند تا در طول به دنیا آمدن از کانال زایمان راحت تر عبور کنند.

با این حال پس از رشد نوزادان غضروف های بدنشان محکم تر و سخت تر می شود و از طریق فرآیندی به نام اسیفیکاسیون (ossification) به استخوان تبدیل می شود. همچنین برخی از استخوان ها اصطلاحاً شروع به جوش خوردن می کنند.

به عنوان مثال استخوان های جمجمه در بدو تولد جدا هستند. جدا بودن برخی اندام ها اجازه می دهد تا سر در طول زایمان تغییر شکل دهد و رشد نوزاد را آسان تر کند. استخوان های جمجمه با گذشت زمان به هم پیوند می خورد. به طور کلی با بالا رفتن سن بسیاری از استخوان ها با هم ترکیب می شوند و تعداد کل آنها کاهش می یابد. به همین دلیل است که در نهایت تعداد استخوان های بزرگسالان در نهایت کاهش می یابد که بخشی طبیعی از روند رشد است.

نوزادان با تقریباً 300 استخوان به دنیا می آیند اما بسیاری از این استخوان ها در طول رشد به یکدیگر جوش می خورند و در نهایت تعداد آن ها به حدود 206 عدد کاهش می یابد. علاوه بر این نوزادان استخوان های بیشتری در دست و پای خود دارند که وقتی رشد می کنند برخی از این استخوان ها با هم ترکیب می شود و سرانجام استخوان های کمتری می ماند.

توجه کنید که تلفیق استخوان ها امری است ضروری و باعث قوی تر شدن جسم انسان می شود و به حرکت کمک می کند. تلفیق استخوان ها برای فعالیت هایی مانند راه رفتن و دویدن ضروری است.