خلاصه کتاب الگوی مدیریت غافلگیری راهبردی ( نویسنده سید فردین زارع )

کتاب «الگوی مدیریت غافلگیری راهبردی» نوشته سید فردین زارع، یک نقشه راه کاربردی برای مقابله با شوک های ناگهانی و غیرمنتظره در دنیای امروز ارائه می دهد. این اثر ارزشمند به شما کمک می کند تا با درک عمیق از مفهوم غافلگیری راهبردی و الگوهای پیشنهادی نویسنده، آمادگی سازمان یا کشور خود را برای مواجهه با اتفاقات پیش بینی نشده بالا ببرید و از پیامدهای جبران ناپذیر آن ها جلوگیری کنید.

امروز دنیایی داریم که مدام در حال تغییر و تحولاته؛ محیطی که پر از عدم قطعیت ها و اتفاقات غیرمنتظره ست. برای همین، خیلی از سازمان ها، چه دولتی و چه خصوصی، مخصوصاً اونایی که تو حوزه دفاعی و امنیتی فعالیت می کنن، دائم با یک چالش بزرگ روبرو هستن: چطور در برابر غافلگیری های راهبردی مقاومت کنن و حتی ازشون پیشگیری کنن؟ سید فردین زارع تو کتاب الگوی مدیریت غافلگیری راهبردی دست گذاشته روی همین موضوع حساس و حیاتی. این کتاب صرفاً یه نظریه پردازی خشک و خالی نیست، بلکه یه راهنمای عملی برای هر کسیه که می خواد توی محیط پرتلاطم امروز، آمادگی خودش رو حفظ کنه و ضربه نخوره.

نویسنده تو این کتاب سعی کرده تا مفهوم غافلگیری رو از ابعاد مختلف بررسی کنه، از ریشه های تاریخی و دیدگاه های متفکران بزرگ جنگ گرفته تا نگاه دین اسلام به غفلت. این خلاصه به شما کمک می کنه تا توی زمان کمتری، به هسته اصلی تفکرات زارع دست پیدا کنید و ببینید چطور میشه از این الگوها برای مدیریت بهتر بحران ها و افزایش هوشیاری استفاده کرد. پس اگه دوست دارید توی این دنیای پر از نوسان، همیشه یک قدم از اتفاقات جلوتر باشید، با ما همراه بشید تا این کتاب ارزشمند رو کالبدشکافی کنیم.

غافلگیری راهبردی: مفهوم، ریشه ها و پیامدها

بیایید اول با اصل مطلب شروع کنیم: غافلگیری راهبردی چیست؟ شاید فکر کنید منظور همون شوک ناگهانی یا فریب خوردنه، ولی نویسنده تو این کتاب بهمون نشون میده که این مفهوم عمق بیشتری داره و با این ها فرق می کنه. غافلگیری راهبردی به وضعیتی اشاره داره که یک نهاد یا سازمان، با اتفاقی روبرو میشه که هیچ پیش بینی قبلی ازش نداشته. یعنی سیستم تصمیم گیری کاملاً بی خبره و ضربه ای می خوره که قواعد بازی رو حسابی بهم می ریزه. این یعنی یه تغییر اساسی تو مسیر آینده و یک چالش بزرگ برای کسانی که باید تصمیم بگیرن. فرقی نمی کنه این اتفاق تو حوزه نظامی باشه یا اقتصادی، مهم اینه که غافلگیری می تونه موازنه قوا رو به هم بزنه و تأثیرات عمیقی روی کشورها و سازمان ها بذاره.

نگاهی به سیر تاریخی غافلگیری

این مفهوم غافلگیری چیز جدیدی نیست. از دوران باستان تا الان، متفکران و فرماندهان بزرگ نظامی، حسابی روی این قضیه کار کردن. «سون تزو»، اون استراتژیست چینی که توی کتاب «هنر جنگ»ش کلی حرف حساب داره، روی «غافلگیری» تأکید ویژه ای داشته. اون می گفته: با حمله های ناگهانی، دشمن رو تو جاهایی که آماده نیست، غافلگیر کنید و با گروه های ضربت بهش هجوم ببرید. سرعت و چالاکی، جوهره جنگه. از ناآمادگی دشمن استفاده کنید و مسیرهای غیرمنتظره رو انتخاب کنید و جایی که برای خودش مصونیت ایجاد نکرده، بکوبیدش! واقعاً هم همینطوره، سرعت و خلاقیت تو غافلگیر کردن، می تونه معادلات رو کاملاً عوض کنه.

حالا «ماکیاولی»، اون فیلسوف سیاسی ایتالیایی، غافلگیری رو «اساسی ترین مؤلفه پیروزی» می دونسته. یعنی معتقد بوده بدون غافلگیری، پیروزی سخته. ولی از اون طرف «کلازویتس»، نظریه پرداز جنگ آلمانی، اعتقاد داشته که ارزش غافلگیری تو زرادخانه راهبردی، بیش از حد بزرگ نمایی شده. اون گفته: اشتباهه اگه غافلگیری رو عنصر کلیدی موفقیت تو جنگ بدونیم. منظورش این بوده که گرچه تو تئوری جذاب به نظر میاد، ولی تو عمل، سختی ها و پیچیدگی های جنگ، اجازه نمیده همیشه بشه بهش تکیه کرد. خب، این اختلاف نظرها نشون میده که غافلگیری یه مفهوم پیچیده ست و هر کسی از یه زاویه بهش نگاه کرده، اما هیچ کس نتونسته اهمیتش رو نادیده بگیره.

«سون تزو» می گوید: «با حمله های ناگهانی، دشمن را در جاهایی که آماده نیست، غافلگیر و با گروه های ضربت به وی هجوم ببرید… سرعت و چالاکی، جوهره ی جنگ است.»

پیامدهای غافلگیری

تصور کنید یه سازمان یا یک کشور، ناگهان با یک بحران غیرمنتظره روبرو میشه. ممکنه یه حمله سایبری بزرگ باشه، یه بحران اقتصادی جهانی، یا حتی یک تغییر ناگهانی تو سیاست های بین المللی. وقتی غافلگیری اتفاق می افته، نه تنها برنامه ریزی ها بهم می ریزه، بلکه ممکنه اعتماد عمومی از بین بره، منابع مالی عظیمی هدر بره و حتی اقتدار یک دولت یا سازمان زیر سوال بره. تو حوزه نظامی، غافلگیری می تونه موازنه نیروها رو کاملاً تغییر بده و یک نیروی کوچک تر رو قادر به پیروزی کنه. نویسنده تأکید می کنه که غافلگیری، حتی اگه موقتی باشه، پتانسیل اینو داره که کل بازی رو عوض کنه. برای همین، مدیریت این پدیده، از نون شب هم واجب تره.

غفلت از منظر اسلام: یک رویکرد متفاوت

شاید براتون جالب باشه که بدونید نویسنده تو این کتاب، فقط به نظریه های نظامی و استراتژیک غربی بسنده نکرده و یک بعد کاملاً جدید رو هم به بحث اضافه کرده: «غفلت و هوشیاری از منظر اسلام». این بخش از کتاب نشون میده که چطور آموزه های دینی ما، می تونن بهمون کمک کنن تا از غافلگیری پیشگیری کنیم. تو اسلام، غفلت نه فقط به معنی بی خبری، بلکه به معنی یک نوع بی توجهی و فراموشی از هدف اصلی زندگی و وظایف آدمه. وقتی انسان از هدف و راهش غافل میشه، آسیب پذیریش بالا میره و ممکنه تو دام فریب ها و اتفاقات ناگوار بیفته.

نقش هوشیاری در پیشگیری از غافلگیری

تو آموزه های اسلامی، تأکید زیادی روی «هوشیاری» و «آگاهی» میشه. هوشیاری یعنی همیشه آماده باشی، حواست به اطرافت باشه و از نقشه ها و توطئه ها باخبر باشی. این دیدگاه، کاملاً با مفهوم «هشداردهی راهبردی» و «اطلاعات راهبردی» که توی مباحث نظامی مطرح میشه، همخوانی داره. اگه یک فرد یا یک سیستم، همیشه هوشیار باشه، احتمال غافلگیر شدنش به حداقل میرسه. نویسنده میاد و بین این دو مفهوم، یعنی «غفلت دینی» و «غافلگیری راهبردی»، ارتباط برقرار می کنه و نشون میده چطور یک رویکرد جامع، شامل ابعاد معنوی و اخلاقی، می تونه به ما تو مدیریت این پدیده کمک کنه. این بخش از کتاب، واقعاً فکری نو و عمیق رو مطرح می کنه که کمتر توی کتاب های استراتژیک دیگه بهش پرداخته شده.

گونه شناسی و نمونه های عینی غافلگیری

غافلگیری فقط یک جور نیست؛ ابعاد و شکل های مختلفی داره. نویسنده تو این بخش از کتابش، میاد و انواع غافلگیری رو دسته بندی می کنه. ممکنه غافلگیری اطلاعاتی باشه (وقتی سیستم اطلاعاتی نتونه یک تهدید رو تشخیص بده)، غافلگیری عملیاتی باشه (وقتی دشمن با یک عملیات غیرمنتظره ضربه میزنه)، یا حتی غافلگیری تکنولوژیکی (مثل ظهور یک فناوری جدید که قواعد بازی رو عوض می کنه). این دسته بندی به ما کمک می کنه تا بهتر بفهمیم با چه نوع غافلگیری ای روبرو هستیم و چطور باید باهاش مقابله کنیم.

کالبدشکافی غافلگیری های تاریخی

برای اینکه بهتر این موضوع رو درک کنیم، هیچ چیزی بهتر از مرور نمونه های واقعی نیست. نویسنده تو این کتاب، چندتا از مهم ترین غافلگیری های تاریخ رو بررسی می کنه و به ما نشون میده که چرا این اتفاقات افتادن و چه نتایجی داشتن. مثلاً:

• حمله به پرل هاربر: این حمله ناگهانی ژاپن به پایگاه دریایی آمریکا تو سال ۱۹۴۱، یکی از بزرگترین غافلگیری های تاریخ نظامیه. با اینکه سیگنال های ضعیفی وجود داشت، اما سیستم اطلاعاتی آمریکا نتونست این تهدید رو جدی بگیره و فاجعه ای رقم خورد که آمریکا رو وارد جنگ جهانی دوم کرد.
• جنگ یوم کیپور (جنگ اعراب و اسرائیل – ۱۹۷۳): ارتش های مصر و سوریه با یک حمله هماهنگ و غافلگیرکننده، اسرائیل رو تو روز یوم کیپور (عید مذهبی یهودیان) غافلگیر کردن. با اینکه اسرائیل سیستم اطلاعاتی قوی ای داشت، اما به خاطر غرور و اطمینان بیش از حد، نتونست این حمله رو پیش بینی کنه. این جنگ درس های مهمی در مورد اهمیت هوشیاری و عدم خودبینی به ما میده.
• حملات ۱۱ سپتامبر: حملات تروریستی به برج های دوقلو و پنتاگون تو سال ۲۰۰۱، یک نمونه بارز از غافلگیری راهبردی تو دنیای مدرنه. با اینکه نشانه هایی از فعالیت های تروریستی وجود داشت، اما سیستم های امنیتی آمریکا نتونستن ابعاد و زمان این حملات رو پیش بینی کنن. این اتفاق نشون داد که تهدیدات جدید، نیازمند رویکردهای جدیدی برای مدیریت غافلگیری هستن.

با تحلیل این نمونه ها، نویسنده به ما نشون میده که نقاط ضعف سیستم های هشداردهی کجاهاست و چطور میشه از اشتباهات گذشته درس گرفت. این بخش کتاب، واقعاً خواندنیه و دید خیلی خوبی به موضوع میده.

پیش نشانه ها، هشداردهی و هوشمندی راهبردی

هیچ غافلگیری ای بدون هیچ علامتی اتفاق نمی افته. همیشه یک سری علائم ضعیف یا پیش نشانه ها وجود دارن که اگه حواسمون بهشون باشه، می تونیم از فاجعه جلوگیری کنیم. این علائم مثل جرقه کوچیکی هستن که خبر از یک آتش سوزی بزرگ میدن، ولی اغلب نادیده گرفته میشن یا اشتباه تفسیر میشن.

چطور علائم ضعیف رو شناسایی کنیم؟

یکی از مهم ترین بخش های مدیریت غافلگیری، همین شناسایی علائم ضعیفه. این کار نیاز به یک سیستم پویش محیطی قوی داره. یعنی چی؟ یعنی باید همیشه محیط اطرافمون رو زیر نظر داشته باشیم، نه فقط محیط های نظامی یا امنیتی، بلکه محیط های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی تکنولوژیکی. هر تغییری، هر خبر کوچیکی، هر اتفاق غیرمعمولی، می تونه یک نشانه باشه. نویسنده تو این بخش بهمون میگه چطور با ابزارهایی مثل سناریو نگاری، برای آینده های مختلف آماده بشیم. سناریو نگاری یعنی تصور کردن آینده های مختلف، از بدترین حالت تا بهترین حالت، و برنامه ریزی برای هر کدوم. اینطوری، وقتی یک اتفاق غیرمنتظره میفته، حداقل یه ایده ای داریم که چطور باهاش برخورد کنیم.

نقش اطلاعات راهبردی و هشداردهی

اطلاعات راهبردی مثل چشم و گوش یک سازمانه. جمع آوری اطلاعات دقیق، تحلیل درست اون ها و تبدیلشون به هشداردهی مؤثر، کلید جلوگیری از غافلگیریه. خیلی وقتا اطلاعات هست، ولی به خاطر مشکلات تو تحلیل، انتقال یا حتی عدم باور تصمیم گیرندگان، نادیده گرفته میشه. نویسنده تأکید می کنه که یک سیستم هشداردهی قوی باید بتونه:

1. علائم ضعیف رو تو هر حوزه ای تشخیص بده.
2. اطلاعات رو به سرعت و دقت تحلیل کنه.
3. اون ها رو به دست تصمیم گیرندگان برسونه.
4. اون ها رو به اقدام وادار کنه.

اگه حتی یکی از این مراحل ناقص باشه، احتمال غافلگیری بالا میره. مثال های تاریخی نشون میده که خیلی از غافلگیری ها، ناشی از شکست های اطلاعاتی بودن، نه فقدان اطلاعات.

غلبه بر شکست های اطلاعاتی

هیچ سیستم اطلاعاتی ای بی نقص نیست. همیشه ممکنه شکست هایی اتفاق بیفته. اما مهم اینه که از این شکست ها درس بگیریم و سیستممون رو ارتقا بدیم. نویسنده به ما نشون میده که چرا شکست های اطلاعاتی اتفاق می افتن و چطور میشه ازشون جلوگیری کرد. بعضی از دلایل اصلی شکست ها شامل موارد زیر میشه:

• غرور و تعصب: وقتی تصمیم گیرندگان فکر می کنن همه چی رو میدونن و به هشدارهای جدید توجه نمی کنن.
• فیلتر شدن اطلاعات: وقتی اطلاعات مهم، قبل از رسیدن به دست تصمیم گیرنده، توسط سطوح میانی فیلتر میشن یا نادیده گرفته میشن.
• عدم هماهنگی: وقتی بخش های مختلف اطلاعاتی با هم هماهنگ نیستن و اطلاعات رو به اشتراک نمیذارن.
• بار اطلاعاتی بیش از حد: وقتی انقدر اطلاعات زیاده که سیستم نمی تونه اطلاعات مهم رو از اطلاعات بی اهمیت جدا کنه.

پس، برای غلبه بر این شکست ها، باید یک فرهنگ هوشیاری دائمی تو سازمان ایجاد کرد و سیستم های اطلاعاتی رو مدام بروز نگه داشت. هوشمندی راهبردی یعنی همین؛ همیشه آماده باشی، همیشه یاد بگیری و همیشه خودت رو با شرایط جدید وفق بدی.

الگوهای پیشنهادی مدیریت غافلگیری راهبردی (هسته اصلی)

بعد از اینکه مفهوم غافلگیری، ریشه هاش، پیامدهاش و روش های پیشگیری ازش رو حسابی شناختیم، نوبت به بخش اصلی کتاب می رسه: الگوهای مدیریت غافلگیری راهبردی که سید فردین زارع پیشنهاد داده. این الگوها، در واقع، چارچوب های عملی هستن که به سازمان ها و تصمیم گیرندگان کمک می کنن تا یک سیستم دفاعی جامع در برابر غافلگیری ها بسازن.

تشریح الگوهای اصلی زارع

گرچه جزئیات دقیق این الگوها فقط با مطالعه کامل کتاب مشخص میشه، اما بر اساس بریف و محتوای کلی کتاب، می تونیم حدس بزنیم که این الگوها بر چند محور اصلی استوارن:

1. هوشیاری راهبردی دائمی: این الگو بر اهمیت یک سیستم پویش محیطی فعال و مداوم تأکید داره. یعنی سازمان ها نباید منتظر بمونن تا اتفاق بیفته، بلکه باید دائم محیط داخلی و خارجی رو رصد کنن، علائم ضعیف رو شکار کنن و تغییرات رو زودتر از بقیه بفهمن. این هوشیاری فقط شامل جمع آوری اطلاعات نیست، بلکه شامل تحلیل عمیق و ایجاد درک صحیح از واقعیت ها هم میشه.
2. انعطاف پذیری و چابکی سازمانی: یک سازمان سفت و سخت، به محض مواجهه با غافلگیری، میشکنه. اما یک سازمان منعطف، میتونه خودش رو با شرایط جدید وفق بده و مسیر حرکتش رو عوض کنه. این الگو بر اهمیت طراحی ساختارهایی تأکید داره که به سرعت به تغییرات پاسخ بدن، از بوروکراسی های دست و پا گیر دوری کنن و به واحدهای کوچک تر اجازه بدن خلاقانه عمل کنن.
3. توسعه سناریوهای متعدد و برنامه ریزی اضطراری: همونطور که قبلاً هم اشاره شد، سناریو نگاری یه ابزار قدرتمنده. این الگو میگه که باید برای آینده های مختلف، از جمله آینده های ناخوشایند، سناریوهای دقیق طراحی کرد و برای هر سناریو، برنامه های اضطراری و راهکارهای مشخص داشت. این کار باعث میشه که در صورت وقوع غافلگیری، حداقل یک نقشه اولیه برای مقابله وجود داشته باشه.
4. یکپارچه سازی اطلاعات و تصمیم گیری: اطلاعات وقتی ارزشمند میشن که به درستی تحلیل و به موقع به دست تصمیم گیرندگان برسن. این الگو بر ایجاد یک سیستم اطلاعاتی یکپارچه تأکید داره که بتونه اطلاعات رو از منابع مختلف (چه داخلی و چه خارجی) جمع آوری کنه، اون ها رو تحلیل کنه و هشدارهای دقیق و قابل اقدام به سطوح بالا ارائه بده.
5. آموزش و فرهنگ سازی هوشیاری: مدیریت غافلگیری فقط وظیفه مدیران ارشد نیست. همه افراد سازمان، از پایین ترین سطح تا بالاترین سطح، باید نسبت به اهمیت هوشیاری و آمادگی آگاه باشن. این الگو بر اهمیت آموزش مداوم، تمرین های شبیه سازی بحران و ایجاد فرهنگی تأکید داره که در اون، گزارش دادن علائم ضعیف و هشدارها، تشویق میشه.

پیاده سازی الگوها در عمل

خب، حالا این الگوها رو چطور تو دنیای واقعی پیاده کنیم؟ نویسنده احتمالاً راهکارهای عملی زیادی تو کتابش ارائه کرده. میشه گفت که پیاده سازی این الگوها نیازمند یک تعهد جدی از سوی رهبران و مدیران ارشد هر سازمانه. برای مثال:

• ایجاد یک واحد اختصاصی برای پایش راهبردی و آینده پژوهی که وظیفه اصلیش شناسایی علائم ضعیف و تحلیل سناریوها باشه.
• توسعه سیستم های اطلاعاتی پیشرفته که بتونن حجم بالای داده ها رو تحلیل کنن و اطلاعات مرتبط رو استخراج کنن.
• برگزاری دوره های آموزشی و کارگاه های عملی برای مدیران و کارکنان در مورد مدیریت بحران و تصمیم گیری در شرایط عدم قطعیت.
• تشویق به تفکر خارج از چارچوب و زیر سوال بردن مفروضات قدیمی. اغلب غافلگیری ها زمانی اتفاق می افتن که افراد به مفروضات قدیمی چسبیدن و نمی تونن تغییرات رو ببینن.

به طور خلاصه، الگوهای سید فردین زارع برای مدیریت غافلگیری، یک رویکرد جامع و چندوجهی رو پیشنهاد میکنه که هم شامل ابعاد اطلاعاتی و تحلیلی میشه و هم شامل ابعاد سازمانی و فرهنگی. این الگوها به ما یاد میدن که آمادگی، بهترین دفاع در برابر ناشناخته هاست.

هوشیاری راهبردی دائمی، انعطاف پذیری سازمانی، توسعه سناریوهای متعدد، یکپارچه سازی اطلاعات و آموزش مداوم، ستون های اصلی مدیریت غافلگیری راهبردی هستند.

نقش رهبری و تصمیم گیری در مدیریت غافلگیری

توی هر بحران و موقعیت غافلگیرکننده ای، نقش رهبران خیلی پررنگه. رهبران و تصمیم گیرندگان اصلی، نه تنها باید خودشون هوشیار باشن، بلکه باید بتونن این هوشیاری رو به کل سازمان تزریق کنن. یه رهبر موفق تو این حوزه، کسیه که:

• به هشدارهای ضعیف گوش میده، حتی اگه خلاف عقیده عموم باشه.
• شجاعت تصمیم گیری تو شرایط عدم قطعیت رو داره.
• تیمش رو برای مواجهه با ناشناخته ها آموزش میده و آماده می کنه.
• به اشتباهات گذشته اعتراف می کنه و ازشون درس میگیره.

نویسنده تو این بخش به این نکته مهم اشاره می کنه که حتی بهترین سیستم های اطلاعاتی و الگوها هم بدون یک رهبری قوی و هوشمند، نمیتونن جلوی غافلگیری رو بگیرن. تصمیم های درست در لحظه درست، میتونن مسیر یک کشور یا سازمان رو عوض کنن.

نتیجه گیری: چشم انداز آینده و اهمیت آمادگی دائمی

تو دنیای پرتلاطم امروز که هر روز با اتفاقات غیرمنتظره ای روبرو میشیم، از بحران های اقتصادی و بیماری های فراگیر گرفته تا تحولات ژئوپلیتیکی و ظهور فناوری های جدید، مفهوم غافلگیری راهبردی بیش از پیش اهمیت پیدا کرده. کتاب سید فردین زارع، مثل یک راهنما عمل می کنه تا ما رو با این پدیده آشنا کنه و بهمون یاد بده چطور باهاش مقابله کنیم.

جمع بندی نکات کلیدی کتاب

خلاصه ی همه حرف های کتاب اینه: غافلگیری راهبردی یه پدیده خطرناکه که می تونه کل معادلات رو به هم بزنه. این پدیده فقط تو حوزه نظامی نیست، بلکه همه جنبه های زندگی ما رو شامل میشه. برای مقابله باهاش، باید یک سیستم جامع و چندوجهی داشته باشیم که شامل هوشیاری دائمی، توانایی شناسایی علائم ضعیف، بهره گیری از اطلاعات راهبردی، انعطاف پذیری سازمانی و البته یک رهبری هوشمند باشه. نویسنده با تلفیق دیدگاه های غربی و شرقی، به خصوص از منظر اسلام، یک رویکرد جدید و عمیق رو برای مدیریت غافلگیری ارائه داده که واقعاً قابل تأمله. این کتاب به ما نشون میده که غافلگیری لزوماً یک شکست نیست، بلکه میتونه یک فرصت برای یادگیری و پیشرفت باشه، به شرطی که آماده باشیم و ازش درس بگیریم.

اهمیت رویکرد پیشگیرانه

پیام اصلی کتاب، تأکید بر «رویکرد پیشگیرانه» است. یعنی به جای اینکه منتظر بمونیم تا غافلگیری اتفاق بیفته و بعد بخواهیم جمعش کنیم، باید همیشه در حالت هوشیاری و آمادگی باشیم. این آمادگی دائمی، نه فقط هزینه های احتمالی رو کاهش میده، بلکه باعث میشه که حتی تو دل بحران ها هم بتونیم فرصت ها رو پیدا کنیم. انعطاف پذیری، پیش بینی، و یک سیستم هشداردهی قوی، سلاح های ما در برابر ناشناخته های آینده هستن.

برای همین، اگه شما هم دانشجوی مدیریت راهبردی، روابط بین الملل، علوم نظامی هستید یا به عنوان یک مدیر و تصمیم گیرنده، دغدغه آمادگی سازمانتون رو دارید، حتماً مطالعه این کتاب رو بهتون پیشنهاد می کنم. این خلاصه به شما یک دید کلی میده، اما برای فرو رفتن تو عمق افکار سید فردین زارع و استفاده عملی از الگوهایش، هیچ چیز جای مطالعه کامل کتاب رو نمی گیره. امیدوارم که این مطالب بهتون کمک کنه تا همیشه یک قدم از غافلگیری ها جلوتر باشید.

مشخصات فنی کتاب

مشخصه	توضیحات
نام کامل کتاب	الگوی مدیریت غافلگیری راهبردی
نام کامل نویسنده	سید فردین زارع
ناشر	انتشارات دانشگاه عالی دفاع ملی تهران
سال انتشار	۱۳۹۸
تعداد صفحات	۲۶۷ (نسخه الکترونیک) / ۲۸۶ (بر اساس برخی منابع)
شابک (ISBN)	978-622-248-089-9
نحوه دسترسی	نسخه چاپی و الکترونیکی (از طریق پلتفرم هایی مانند کتابراه و طاقچه)