اگر در فضا بمیریم، سرنوشت بدنمان چه می شود؟

به گزارش ساینس بلاگ نورنیوز از نحوه مواجهه با مرگ فضانوردان در ماموریت های فضایی گزارش داده و نوشته است: آیا تا به حال به این فکر کرده اید که اگر یک فضانورد در مأموریت فضایی جان خود را از دست بدهد سرنوشت بدن او چه خواهد شد؟ محیط خلاء در فضا با شرایطی کاملاً متفاوت از زمین چالش های پیچیده ای را پیش روی دانشمندان و آژانس های فضایی قرار داده است. از نحوه مدیریت جسد گرفته تا تأثیرات روانی این اتفاق بر سایر فضانوردان هر جنبه ای از این ماجرا نیازمند راه حل هایی نوآورانه و دقیق است.

جسد در فضا: راه حل ناسا چیست؟

یکی از پیشنهادهای ناسا برای مدیریت جسد در فضا استفاده از بازوی رباتیکی است که در خارج از فضاپیما قرار دارد. طبق این روش جسد در یک کیسه محافظ قرار می گیرد و به بازوی رباتیک متصل می شود. در محیط خلاء بدن به سرعت یخ می زند. سپس بازو کیسه را به مدت ۱۵ دقیقه تکان می دهد تا جسد به قطعات کوچک تری تبدیل شود. آب بدن نیز از طریق دریچه ای تبخیر شده و باقی مانده ای به وزن تقریبی ۲۵ کیلوگرم باقی می ماند که می توان آن را به زمین بازگرداند.

این روش هرچند عجیب به نظر می رسد یکی از عملی ترین راهکارها برای مدیریت این شرایط غیرعادی است. اما وقتی مرگ در سطح ماه رخ دهد داستان متفاوتی پیش می آید.

مومیایی ماه: سرنوشت جسد در سطح ماه

اگر فردی در سطح ماه و با لباس فضانوردی بمیرد باکتری های موجود در بدن او درست مانند زمین فرایند تجزیه را آغاز می کنند. اما این روند بسیار کوتاه خواهد بود زیرا خلاء ماه باعث تبخیر سریع آب بدن می شود.

با آغاز شب طولانی ماه که حدود ۱۴ روز زمینی ادامه دارد دمای سطح به شدت کاهش می یابد و جسد یخ می زند. این یخ زدگی کامل فعالیت باکتری های تجزیه کننده را متوقف کرده و بدن تبدیل به یک «مومیایی ماه» می شود. چنین جسدی ممکن است میلیون ها سال در همان حالت باقی بماند زیرا در سطح ماه هیچ اکسیژن رطوبت یا جانداری وجود ندارد که بتواند بدن را تجزیه کند.

پیامدهای اخلاقی و روانی مرگ در فضا

مرگ در فضا تنها یک مسئله زیستی یا فنی نیست بلکه ابعاد اخلاقی و روانی گسترده ای دارد. برای مثال آیا منطقی است که بقایای جسد به زمین بازگردانده شوند؟ هزینه و فناوری مورد نیاز برای این کار چقدر قابل توجیه است؟  آیا بهتر نیست بقایای فرد فوت شده در فضا رها شود؟

از سوی دیگر تأثیرات روانی چنین حادثه ای بر تیم فضانوردان موضوع مهمی است. زندگی در فضا آن هم با آگاهی از وجود جسد هم تیمی در همان سفینه می تواند فشار روانی شدیدی به اعضای تیم وارد کند. به همین دلیل آژانس های فضایی در حال توسعه پروتکل هایی هستند که نه تنها مدیریت جسد را بهینه کنند بلکه سلامت روان فضانوردان را نیز تضمین کنند.

مرگ در فضا: چالشی در مسیر کشف ناشناخته ها

کاوش در فضا مرزهای جدیدی را پیش روی انسان باز کرده است اما این مرزها پرسش های تازه ای نیز مطرح کرده اند. مرگ در فضا هرچند ناگوار بخشی از این مسیر پرچالش است.

این واقعیت که شرایط غیرعادی فضا می تواند تعریف ما از زندگی مرگ و حتی بقایای انسانی را تغییر دهد تأمل برانگیز است. مواجهه با این چالش ها بخشی از پیشروی انسان به سوی ناشناخته ها و گسترش حضور او در کیهان است.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در ساینس بلاگ به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.

پایان خبر ساینس بلاگ